ได้เวลาย้ายดอย เหมาๆ โดยมิสเตอร์กร ภูชี้ฟ้า 

จุดหมายคือดอยผาตั้ง คุยกันเพลินไปถึงปลายทาง เมื่อส้มเปิด GPS จึงรู้ว่าได้ผ่านบ้านฟางโฮมสเตย์

ที่พักที่จองลุงไก่ไว้์ ต้องเลี้ยวกลับตาม GPS ไป

"ใกล้มั้ย" น้ากรถามย้ำ

"ใกล้ค่ะ" ส้มตอบ 

ดอยนี้ดูเงียบเหงา จัดข้าวไข่ดาว ซุปเต้าหู้ไข่คนเดียว

เพื่อนนอนพักผ่อนในเต้นท์ 

ลุงไก่ถามอย่างเหลือเชื่อ 2 สาวตัวแค่นี้มาถึงที่นี่กันได้ยังไง 

ไฟฟ้าไม่มีใช้ เมื่อต้องชาร์ตมือถืออาศัยแผงโซล่าเซลล์ 

ยากเย็นกว่าจะขึ้นสักเปอร์เซ็นต์ เลิกจ้องหน้าจอไปเติมใจให้เขียว 

ผักปลอดสารพิษดอกไม้เมืองหนาวสีสันสวย 

เขาที่มาเจอกันเป็นสามเหลี่ยมปักดินตรงหน้า เขาหัวโล้นเป็นพื้นหลัง ด้านข้างคือเขาเขียว 

โบกมือให้เพื่อนจากข้างบนเห็นหมู่บ้านอยู่ไกลๆ 

เสียงรถแล่นผ่านถนนสายเล็กๆที่ตัดลัดเลาะเขาสูง ได้ยินเสียงน้ำไหล ด้านล่างน่าจะเป็นธารน้ำ 

.

ครั้งเดียวไม่เคยพอ 

เราชอบที่นี่มากจริงๆคิดการไกลขั้นจะมาสร้างบ้านที่นี่ เห็นรายละเอียด

ดอกไฮเดรนเยียตรงทางขึ้นทั้งๆที่เป็นดอกไม้ที่ชอบยังมองไม่เห็น ถ้าเพื่อนไม่ทักว่านั้นดอกไฮเดรนเยีย

2018 ฉันจะใส่ใจรายละเอียดที่ผ่านเข้ามามากขึ้น 

02/01/2561 : "ซูเปอร์ฟูลมูน ณ บ้านฟางโฮมสเตย์"

เด็กๆจีนฮ้อมาแสดง เต้นเข้าจังหวะน่ารักมากๆ 

พี่สาวที่อายุราวสิบห้าปีขี่มอเตอร์ไซต์พาเด็กๆ มาที่นี่

แก้วโอวัลตินอุ่นๆในมือและกองไฟให้ไออุ่น การแสดงจบชวนส้มให้เงินน้องๆคนละ 20 บาท

แม้จะเป็นเงินไม่มากแต่อย่างน้อยเราก็ได้แบ่งปัน เราเรียนรู้หลายเรื่องจากที่นี่ 

ไม่ใช่แค่ได้ใกล้ชิดธรรมชาติขึ้น ได้เข้าถึงการใช้ชีวิตเช่นกัน 

บางทีหลายคนก็อยากหนีความสบายมาใช้ชีวิตง่ายๆ 

เหมือนลุงที่โฮมสเตย์แห่งนี้ พื้นเพเป็นคนสระบุรีแต่ใจรักธรรมชาติจึงย้ายมาที่นี่ 

มีจิตใจดีอยากช่วยชาวบ้านให้มีรายได้ เราชอบที่ลุงบอก 

"ต้นไม้เขาก็มีชีวิต เพียงแต่พูดและแสดงอารมณ์ไม่ได้ ปลูกสิ่งนี้ต้องใส่ใจยิ่งกว่าการดูแลเด็กอ่อน " 

03/01/18

ตั้งใจไปผาตั้ง แต่หยุดอยู่บ้านฟ้าผาหม่น 

ไม่มีร้านรถเช่า แผลนเช่ารถจึงล่ม ลุงป้าแนะนำ

ดอยผาหม่น ที่ธรรมชาติยังสมบูรณ์ คนยังไม่ค่อยไป 

สวยขนาดไหนต้องไปให้เห็น ตามคำที่ว่า "สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น"

4 wheel มารับตั้งแต่ไร้แสง 

เป็นเวลาที่ต้องตื่นแล้วเพราะถ้าไปสายโด่ก็อดดูพระอาทิตย์ขึ้นกันพอดี 

มีมนุษย์ชายแปลกหน้าวัยกลางคน 2 คนร่วมแชร์ค่ารถ 

มีเพียงความเงียบและอากาศ หน้าง่วงงัวเงีย อึดใจเดี๋ยวพอรถจอดเราก็ถึงยอดดอย 

ว้าวววว มองไม่เห็นอะไรเลย 

มีเพียงเส้นส้มแนวนอนไกลๆ 

ต้องรอแต่ดีที่วันนี้ลมไม่แรง ชิลไปไม่หนาวสั่น