Koh Prathong and Khaolak Phanga Summer 2018

by - 13:17



เราว่าเราหลงรักพังงา
เกาะพระทองคือเกาะที่มีความต่างลงตัว



เกาะนี้ต่างจากที่อื่นที่เคยไป นักท่องเที่ยวไม่ได้มาเพื่อปาร์ตี้ แต่มาฟังเสียงนก เสียงคลื่น 
หลังภัยสึนามิชาวบ้านกว่า 60 เปอร์เซ็นต์ย้ายไปอยู่บนฝั่ง 
ที่นี่ดูเงียบและเมื่อถึงฤดูปิดเกาะ ทุกอย่างที่นี่ก็จะเป็นตัวของตัวเอง
ไม่ต้องคอยเอนเตอร์เทนต้อนรับหรือตอบคำถามมากนัก
.
ไกลโครตไกล จะลงเกาะทันไหม
โทรปรึกษาที่พักเขาให้วินมารับไปท่าเรือ 
ลงเรือขนของที่พักจากท่าเรือคุระบุรี
ก้าวขาลงเรือปุ๊บสะดุดเชือกคะมำ อายไหมอายเด้ 
จากฝั่งถึงเกาะ 45 นาทีผ่านเกาะป่าโกงกางตลอดทาง
ท่าเรืออยู่ใกล้ ๆ แต่เรือจอดก่อนถึงท่า
ต้องปีนลงเรือแล้วปีนขึ้นกะบะ หฤโหดจีๆ 
หนุ่มหัวฟูกับลูกครึ่งอิตาลีช่วยกันย้ายของจากเรือขึ้นรถ


สองสาวเม้าดังตลอดทาง
เย็นมากแล้วแต่ซิมกับฟ้าก็ไม่ลืมกระโดดทะเลก่อนมื้อเย็น
คนไม่พลุกพล่าน บิกินีหรือจะเปลือยก็ไม่ต้องแคร์
ท่ามกลางฝรั่งที่นั่งกันสบายใจ ไม่มีใครสนใจโทรศัพท์  
Rum on the rock แก้วของเพื่อนขมคอมากเวอร์ ซดแล้วแทบจะลุกขึ้นรำ 
Russian coconut แก้วของเราชุ่มคอพอใจ


07.00 ทุ่งสะวันนาจะสวยสุดช่วงเดือนมกราคม 
.
อิตาเลี่ยนกายในชุดบอลกับพี่มายบีชแบ็คชมพูบานเย็นพาตระเวน 
โอ้โหแฮะต้นเสม็จแคระขึ้นเองธรรมชาติละลานตา ถ้าโชคดีจะเห็นนกยักษย์กับกวางด้วย 
แวะสวัสดีผู้ใหญ่เทพคนดังของเกาะ ได้คุยกับน้องฟิวหนุ่มจ้ำม่ำ
ด้วยความอยากปั่นเองล้วนๆเลยแนะนำน้องให้หาจักรยานมาไว้ให้แขก
"หนักอยู่นาปั่นบนทราย อิป้าจะไหวหรอ" น้องสวนกลับ
"ไม่ต้องแล้วก็ได้จ้ะ" ทุกคนขำก๊าก เราก็ได้แต่ยิ้มเขิลๆ 
เดินเล่นหาดยาว 15 นาทีเจอลุงตึ๋งเก็บมะพร้าวโยนใส่อีแต๋น ลุงน่ารักมากกกกก



"สัประรดกับมะม่วง shake ช่ายมั้ย" คุณโลรี่ตะโกนสำเนียงฝรั่งพูดไทยถามก่อนเราจะวิ่งไปแพคของกลับ
"ค่าาาาา"


ขอพี่มายพาดูชุมชนชาวบ้าน แวะไปรร. คุยถึงกิจกรรมอาสาหาเงินช่วยรร. หวังว่าคราวหน้า
เราจะได้ไปเป็นส่วนหนึ่ง ขึ้นเรือเหล็กลำเล็ก ยิ้มหน้าบานตื่นเต้นออกนอกหน้ามาก OMG 
See you
See u ka

เรือเร็วคุณลุงส่งถึงฝั่งปลอดภัยใน 30 นาที
บัสระนอง-ภูเก็ต ไปลงเขาหลัก
บัสแอร์เที่ยงตรง รถมันเก่าหรืออากาศร้อนจนแอร์พังกันหนา 
30 นาทีเหมือนจะขาดอากาศหายใจตาย !!!!  
เป็นเรื่องจิ้บจ้อยกวนใจจิงๆ แต่เมื่อถึงเขาหลัก ก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเปลี่ยนโหมดอารมณ์ 
มาเที่ยวทั้งทีอารมณ์ไม่ดีนานๆไม่ได้ ทุกนาทีคือการดูดอนุภาพพลังงานบวกจากธรรมชาติ 
Memories beach "หาดแห่งความทรงจำ"




ซัมเมอร์ปีนี้ลองเล่นเซิร์ฟ ล้มเข่าถลอก ปวดตัวยาวยันสงกรานต์
ขี่มอไซต์แว๊นถนนลูกรัง
ฟ้าชมว่าขี่โอเคแม้ว่าสายตาพ่อนั้น
ซิมคือคนกากในการจับจักรยาน มอไซต์ รถยนต์
แค่ขอขี่ไปตลาดแถวบ้าน พ่อยังบอก no way baby
5555 gotcha dad
กลับบ้านจะโม้เรื่องนี้อีกพันรอบ ขี่ได้เจ๋งมากนาาาาาจาาาา

ข้าวตามสั่งคนละจาน จิ้มจุ่มอีก 1 หม้อ ไม่อยากให้ใครผ่านมาเห็นช็อตนี้
เพราะหิวโหยพร้อมฟาดให้หมดตั้งแต่จานวางลง
ชะนีหิวน่ากลัวจริงจัง ขากลับมีมอไซต์จอดขวาง
เลี้ยวนานสองนานฝรั่งทนมองไม่ไหว ยกรถเลี้ยวให้จ้า ขอบคุณฮะลุง
อาบน้ำต่อแต่ผมหมักเกลือทะเลไว้อีกคืน
ตื่นมาขาแขนผื่นขึ้นน อ้าวเอ้ยคิดว่าจะพอ

ไปต่อกันที่ coconut beach ตั้งแต่ 6.30 น.
นั่งมองคลื่น เดินถ่ายรูปเล่นไม่นาน
น้ำย่อยก้ดังขัดจังหวะ
เอ้พวกเอ็งกลับได้ละ มันได้เวลาย่อยอาหาร
.
เรื่องมันก็จบลงตรงเชคอินแล้วลืมกุญแจห้อง
ส่วนผื่นตามตัว ถึงบ้านละค่อยทายา
แยกย้ายกับฟ้า แล้วเจอกันทริปหน้านะ
We enjoy this trip so so so.......
No word can't explain
If u wanna feel how we feel
Go for it make life adventure than normal


กดดูวีดีโอ
Phra thong Island video

To be continue : HOW TO GET TO KOH PRA THONG ...

You May Also Like

0 comments