­

VICTORIA

by - 12:38

One Day TRIP IN CANADA 


Behind you is your shadow Just enjoy the day you have  
          ถึงสภาพอากาศจะไม่เป็นใจ แต่เราก็ต้องไปให้ทันเรือ  
รอบ 8 โมงเช้า ฝนตกโปรยๆ เดินไปขึ้นบัสอากาศหนาวเท้านี่แทบจะก้าวไม่ออก แต่ก็พยายามจ้ำจ้าจ้ำ ซ้ายขวาสลับ ซ้ายขวา สลับ ตึกกกกกๆๆ บัสจะออกในอีก 5 นาที 

ตอนแรกใส่บูทออกมาไปได้ครึ่งทางหยุดเปลี่ยนเป็นรองเท้าผ้าใบ วิ่งไปทันบัส
 กว่าจะถึงจุดนัดพบ กับพี่คนไทยก็คือบัสที่จะไปท่าเรือออกไปแล้ว

มาถึงนี่มีหรือจะถอย  ครึ่งชั่วโมง ผ่านไป
On the bus To tsawwassan Ferry

               เรากับพี่คนไทยอีกคนกางแผนที่ออกจะวางแผนกัน
                                 หมุนไปหมุมมาตกลงกันว่าเดี๋ยวจะไปมั่วกันตอนถึงแล้วกัน 
                                            ถึงเวลาพักผ่อน แบ่งหูฟังกันคนละข้าง
                                                       เสียงกีต้าร์ของ Sungha Jung นักกีต้าร์
                                 ชาวเกาหลีใต้โคเวอรร์ เพลง Thinking out lound ของ ED Sheeran 

        
       มองวิวนอกหน้าต่างไปเพลินๆ ไม่เคยรู้มาก่อนว่าแวนคูเวอร์ก็มีทุ่งสีเขียวกว้างแบบนี้อยู่ 
ผ่านไป 30 นาที บัสจอดหน้าท่าเรือ เราไปกดซื้อตั๋วบัตรจากตู้ราคา 16 เหรียญ เดินเข้าไปท่าเรืออารมณ์เหมือนเดินอยู่ในอาคารผู้โดยสารสนามบิน
 แต่พอเดินออกมาทางเชื่อมไปขึ้นเรือกลิ่นไม่ชวนสดชื่นเหมือนทะเลเกาะสมุยแม้แต่นิดทะเลไทยอ่าวไทยอันดามัน ชนะใสๆ พูดแล้วก็คิดถึงกลิ่นอายทะเลที่ไทย
อยู่ที่นี่มายังไม่เห็นทะเลไหนสวยเท่าเลย
       
       อยู่บนเรือ 2 ชม.ก็ถึงเวลามั่วหาบัสไปต่อ วิ่งตามตูดคนเกาหลี        
คิดว่าพวกนางจะไปถูก  
ที่จริงตอนแรกที่เรายืนรอบัสแหละถูกแล้ว 
ซื้อตั๋วรถบัสมาจากบนเรือ ใช้ได้ 1 วันเต็มๆในราคา 5 เหรียญ 

นั่งบัสชมป่าสองข้างทางเพื่อไป Butchart garden ก้าวขาแรกเข้าไปนี่มันไม่ใช่สไตล์เลย พอกลับมาดูรูปเท่านั้นแหละแชะไปกว่าร้อยรูปจ้าา 



              ขากลับตอนนั่งบัสเข้าไปในตัวเมืองเผลอหลับ
                  รู้สึกตัวอีกทีวิวป่าก็กลายเป็นตึก สะกิดพี่ร่วมทาง
             ลงจากบัส เดินตามแผนที่ก็ไปโผล่ 



สถานที่แห่งหนึ่งที่เราก็จำชื่อไม่ได้ 
    ตลาดนัดข้างริมน้ำกลางวันที่มีนักดนตรี
เปิดหมวกออกมาโชว์ความสามารถ  
เดินไปเรื่อยๆด้านหน้าก็เป็นตึกยักษ์หลังคาสีเขียวแห่งนี้ เขาเรียกว่า ...? 
จำไม่ได้อีกแล้ว 

                                     



           ปิดท้ายด้วย Fish man's wharf หมู่บ้านชาวประมง 
              ระหว่างทางเจอคุณตาคุณยายคู่หนึ่งเดินสวนมา
 เราได้ทำการถามทางเป็นที่เรียบร้อย 
ลุงๆที่นี่ไปยังไงค่ะ เดินไปอีก 2 บล็อคใหญ่ๆก็ถึงแล้วหนูเอ่ย  ขอบพระคุณมากค่ะลุง เดินหน้าต่อไม่คิดว่า 2 บล็อคใหญ่ๆที่ลุงเขาบอกทำเอาหนูน่องปูดเหงื่ออาบจักแร้เลยนะลุง แต่ไม่โกรธลุงเพราะวิวที่เห็นคุ้มค่าน่องปูด 



   ก่อนกลับแวะไปเยี่ยมชม CHINA TOWN ในเมืองนี้
    ซื้อแค่น้ำเปล่าที่ราคาแพงกว่าเซเว่นมาหนึ่งขวด  
ขากลับท่าเรือ
           ฝนกลับมาตกอีกครั้ง   ขอบคุณฟ้าฝนที่เป็นใจเปิดฟ้า
ให้เราได้เที่ยวกับแสงอาทิตย์
ไม่ใช่น้ำตาจากฟ้า
 ทริปนี้เกือบจบอย่างมีความสุข
ด้วยการสบตากับหนุ่มเสื้อขาวกล้ามแมนแฮนซั่ม
 แต่ดั้นมีเรื่องน่าเศร้าใจแทนนักท่องเที่ยวสาวที่ดันลงผิดป้ายก่อนถึงท่าเรือระหว่างฝนกำลังตก แล้วป้ายที่นางลงเป็นสะพานยาวไม่มีทางออก และไม่มีที่หลบฝน คือแฉะแน่ๆก่อนจะเดินถึงท่าเรือ
น่าสงสารกว่านั้นเพื่อนนางอีกสองคนไม่ตามนางลงไป



 ในที่สุดเราก็ทันเรือรอบ 5 โมง
จากท่าเรือเราต้องต่อบัสไปขึ้น sky train
ตอนประตูเรือเปิดวิ่งแทบไม่คิดชีวิต 
จะไปจองที่นั่งบนบัส
แต่สายเกินแล้ว
เกิดมาขาสั้น
ก็ควรทำใจ 
แต่ถึงยังไงเราก็ทันบัสคันแรก 
หนุ่มทหารตาน้ำข้าวกล้ามโครตโตยืดถัดจากเรา
คือกำลังจะฟินแล้วแหละถ้ากลิ่นตัวพี่แกไม่เหมือนไปบุกโคลน
แถบชายแดนมา
ถึงแวนคูเวอร์ตอน 2 ทุ่ม
แวะไป Night market
เพื่อหาอาหารจีนกิน
เพราะหิวมากก
ไปถึง
ก็เพิ่งรู้ว่าไม่มีตังค์จ่ายค่าอาหารเหลือแล้ว
พระเจ้า!
แล้วจ่ายค่าเข้า $2.50 มาเพื่อ!!



1 วันที่มีสีสันไม่อุดอู้อยู่บนเตียง



You May Also Like

0 comments